۱۳۸۸ اسفند ۲۲, شنبه

اد، اد، ایستاقور

سه سال. فقط سه سال دارند بچه هایی که این شعار رو سر می دن.
سه سال. فقط سه سال دارند بچه هایی که به شیوه ی بچه گانه کارشناسی می شن.
اونها تشخیص می دن که آزادی یعنی چی. ایستاقور کیه. آدم خوبه کیه. به کی باید گفت "آره". به کی باید گفت "نه".
ایستاقور! دلم برات می سوزه. بنفشه ها اومدن که نوید بهار رو بدن. صحرا سبز شده و درختا پر شدن از شکوفه های سفید و صورتی.
ایستاقور! دلم برات خیییلی می سوزه. حتا ازت متنفر نیستم. وقتی این بچه های سه ساله رو می بینم که دوقلوهای من حالا دیگه براشون پیش کسوت محسوب می شن، لبخند رو صورتم نقش می بنده و چشمام برق می زنه. و وقتی "زن" لبخند می زنه، یعنی زندگی جریان داره و صبح داره از راه می رسه.

هیچ نظری موجود نیست: