۱۳۸۸ آذر ۱۳, جمعه

خیام

خیلی باحاله. می دونین چی می گه بهم؟ میگه:

ساقی غم فردای حریفان چه خوری؟
پیش آر پیاله را که شب می گذرد!

مرد حسابی! گرفتاری منم همینه دیگه! که شب می گذرد! اما کیفیت مهمه رفیق! خیلی خیلی هم مهمه. همه ی اون نفسهایی که تو ازش می گی، تک تک نفسهایی که فرصت نکردی بکشیشون، یا با کیفیت بکشیشون، برام مهمه. باید جور تو رم بکشم یحتمل.
فلسفه ی آفرینش ماها همینه. دقت کن! میگم ماها! نه اونایی که منتظرن شب بگذره، بعد بلبلا براشون چه چه بزنن. من و تو همین شبو فرصت داریم. فردا رو کی دیده؟

هیچ نظری موجود نیست: